Thursday, April 10, 2003


پس از سفرهای بسيار و
عبور از فراز و فرود امواج اين دريای توفانخيز،
بر آنم که
در کنار تو لنگر افکنم
بادبان برچينم
پارو وانهم
سکان رها کنم
به خلوت لنگرگاهت درآيم و
در کنارت پهلو گيرم

آغوشت را بازيابم:
استواری امن زمين را
زير پای خويش

"بيکل"

0 comments
...........................................................

The sky will widen
We had enough of it
To live in the ruins of the sleep
In the low shade of the rest
Tiredness of the abandonment
. by Paul Eluard

Note on Nothing

Home

E-mail

Archive

Links

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Blogroll Me!

  Powered By Blogger TM

:Recent Posts
آمده‌ام در کفشت لانه بسازم ... تا سبک‌تر گام بر‌دا...
WITHOUT AGE We approach In the forests Take th...
درست همون جور که ترکش کرده بودم، یه گوشه دنج، يه ج...
کوتاه اما کافی، ذرات ريز بارون، مِه و ابر و ... سک...
اين تکراري ترين اتفاق ساده را بهت تبريک میگم، سال...

اين سرود سپاسی ديگر است سرود ستايشی ديگر: ستايش دس...
The wind of change
چه کسی بود که پای از میانۀ درِ نیم گشوده واپس کشی...
حقیقت سفید • یو‌هو، چه اسکیی بریم • لعنتی، بازم...