Wednesday, October 23, 2002

پیش از آنکه در خویش غرقه شوم
بارها فریاد زدم ریسمان ، ریسمان
و چه خرسندم
که کسی ریسمانی برایم نیفکند

برای نگرانیهای " ا.م"

0 comments
...........................................................

The sky will widen
We had enough of it
To live in the ruins of the sleep
In the low shade of the rest
Tiredness of the abandonment
. by Paul Eluard

Note on Nothing

Home

E-mail

Archive

Links

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Blogroll Me!

  Powered By Blogger TM

:Recent Posts
الآن چندتا موضوع دارند تو ذهنم رژه میرن ولی ترجیح ...
Here It Is Here is your crown And your seal and...
چند روزی بود که مثل سایه شده بودم ، بی هیچ صدایی ر...
- بی آرزو چه می‌کنی ای دوست؟ - با مرده‌های در درون...
چرا هر وقت که منتظرم، ثانیه‌ها کش میان؟ انبساط زمان؟
وسوسۀ نوشتن! نوشتن با خودنویس رو همیشه دوست داشتم...
زیباترین دریا دریایی است که هنوز در آن نرانده‌ایم ...
یکی از کار‌های روزانۀ من سرزدن به یک آدرس اینترنتی...
جمعه، سرشار از صداهای رویایی!
... و سکوت به مثابۀ فضای ژرفِ فرزانگی