Friday, October 25, 2002


بعضی از نوشته‌ها رو که می خونم از خودم بدم میاد، چقدر زیبا نوشته شدن.
من هم یه روزگاری اهل نوشتن بودم یادمه تو دوران مدرسه انشاء که می نوشتم هیچوقت چرک نویس نمی کردم، حتی تو امتحانات نهایی . بعد ها که قطعات کوتاه می نوشتم و گاهی هم شعر،از چرک نویس خبری نبود، قلم که رو کاغذ می گذاشتم تا آخر می رفتم. هنوزهم البته همینجوره ولی هیچ پیشرفتی حاصل نشده . همش تقصیره موجودی به نام کامپیوترِ ، ده ساله که مثل اسفنج داره تمام انرژی و استعداد من رو جذب می کنه و... . البته نه اینکه ازش بدم بیاد نه ، ولی گفتم که خودنویس رو ترجیح میدم.

0 comments
...........................................................

The sky will widen
We had enough of it
To live in the ruins of the sleep
In the low shade of the rest
Tiredness of the abandonment
. by Paul Eluard

Note on Nothing

Home

E-mail

Archive

Links

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Blogroll Me!

  Powered By Blogger TM

:Recent Posts
پیش از آنکه در خویش غرقه شوم بارها فریاد زدم ریسم...
الآن چندتا موضوع دارند تو ذهنم رژه میرن ولی ترجیح ...
Here It Is Here is your crown And your seal and...
چند روزی بود که مثل سایه شده بودم ، بی هیچ صدایی ر...
- بی آرزو چه می‌کنی ای دوست؟ - با مرده‌های در درون...
چرا هر وقت که منتظرم، ثانیه‌ها کش میان؟ انبساط زمان؟
وسوسۀ نوشتن! نوشتن با خودنویس رو همیشه دوست داشتم...
زیباترین دریا دریایی است که هنوز در آن نرانده‌ایم ...
یکی از کار‌های روزانۀ من سرزدن به یک آدرس اینترنتی...
جمعه، سرشار از صداهای رویایی!